İÇİ BOŞ BİR NESLİN AYAK SESLERİ
0-3 yaş ..Tazecicik bir bedenin hızlıca oluştuğu,bebeklerin geleceğe yatırım yaptığı dönem,Peki böylesine önemli ve özen gösterilmesi gereken dönem katkı maddeleriyle dolu bir beslenmeyi mi hakeder?Bu maddelerle paketlenmiş yiyeceklerle tanışmak için erken değil mi?
Markette 4 yaşlarında bir çocuk ve 1.5 yaşlarında kardeşinin elinde gördüğüm mısır cipsi ile başımda bulutlar oluştu”Şimdiden mi?”…Olamaz.Ne kadar gereksiz!Üniversite de hazır çorba yediğim için annemin telefonda söyledikleri.5sn. de beyin fırtınası.Benim gibi bir çok anne ,annesinden böyle görmedi.Kendimden örneklendireyim,her ay bizim ev de ”bir şey”in zamanıdır.Şişe domatesi ayı,sebze kurutma ayı,konserve ayı,makarna ayı,tarhana ayı,salça ayı,reçel ayı,turşu ayı…Peki biz?Sanırım bizim dönem oldukça hazırcı.Peki ya bizlerin elinde ki bebekler?UHT sütler,kavanozda koruyucu maddeli yiyecekler,plastik oyuncaklar,poşetli fruktozlu yiyecekler,hazır konserveler,dondurulmuş gıdalar.Yaz babam yazbitmez.
Bunların karşısında duran ”Bin Kaplan” gücünde anneler ise takdire şayan!Ama işleri çok zor.Şahsım adına ev de yapmaya çalıştığım her şey için eleştiri almışlığım var.”Ben hazır veriyorum bir şey olmadı”,”İkisini de böyle büyüttüm ben,dinle sen beni”,”Çocuk bu ver!Hevesini alsın”,”Şekersiz büyür mü çocuk hiç?”En bilindik en kulak tıkanılası cümleler bunlar.
Neredeyse her şeyini evde yapmaya adanmış bir anne olarak maalesef ,İçi boş şişen bir neslin ayak seslerini duyuyorum!
tam da düşündüğüm şeyler. tebrik ederim sizi. elinize, emeğinize sağlık.
Çok teşekkürler.Biraz okuyan,görmeyi bilen her kesin bilebileceği kadar basit şeyler aslında
Benzer şeyler düşünüyorum bugünler de.Ve evet bugün "katkılı" "müdahele edilmiş" gıdaları ben tüketirken çocuklarımı uzak tutmaya çalışmam zor. yaşam tarzlarımızı tekrar gözden geçirmeliyiz